Zmarł ks. Prałat Bronisław Kaczmarek, długoletni proboszcz parafii św. Trójcy

Urodził się 12 sierpnia 1949 roku we Wrześni, jako starszy syn Stefana i Bronisławy. Mieszkał i wychowywał się w Orzechowie. Jako mały chłopiec gorliwie pełnił obowiązki ministranta w parafii pw. Matki Boskiej Częstochowskiej. Na swej drodze spotkał biskupa Bogdana Wojtusia, który swą osobowością zainspirował młodego Bronka, co w dużej mierze wpłynęło na wybór przez niego drogi życiowej. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie, co bardzo ucieszyło jego rodziców.

9 czerwca 1973 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk bł. Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Prymicyjną Mszę świętą odprawił w Orzechowie. Na pierwszą parafię wysłany został do Strzałkowa, był tam wikariuszem w kościele pw. świętej Doroty. Po roku przeniesiony został do Bydgoszczy, do parafii Niepokalanego Poczęcia NMP na Jachcicach. Wcześniej jako kleryk odbywał tam swoją praktykę.

Prymas w 1975 roku skierował młodego kapłana na studia KUL w Lublinie. Tam po pięciu latach uzyskał tytuł magistra teologii pastoralnej. W lipcu 1980 r. rozpoczął pracę jako notariusz Kurii Metropolitalnej w Gnieźnie. Równocześnie pełnił obowiązki wikariusza w katedrze gnieźnieńskiej.

W maju 1982 r. na trzy lata przyjechał do Bydgoszczy, gdzie posługiwał w Farze. Trzy lata później rozpoczął pracę w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie. Wykładał też katechetykę i prowadził seminarium naukowe w Prymasowskim Instytucie Kultury Chrześcijańskiej w Bydgoszczy i Prymasowskim Instytucie Teologii w Gnieźnie.

W 1988 r. na KUL-u obronił pracę doktorską. Tematem jego rozprawy było „Wychowanie religijne narodu polskiego w pismach Prymasa Kardynała Augusta Hlonda”.

Cały czas jednak związany z gnieźnieńskim seminarium, od 1990 roku pełnił obowiązki wicerektora tej placówki. W tym samym czasie był też wizytatorem nauki religii, oraz powołany został na członka Rady Archidiecezjalnego Kolegium Teologicznego. Kierował także Wydziałem Katechizacji i Szkół Katolickich Kurii Metropolitalnej w Gnieźnie.

23 kwietnia 1994 r. arcybiskup metropolita gnieźnieński Henryk Muszyński nadał mu tytuł kanonika gremialnego Świetnej Kapituły Kolegium na Zamku Gnieźnieńskim.

Po niespodziewanej śmierci ks. prałata Jerzego Gołębiewskiego, 2 marca 1996 r. został mianowany trzecim proboszczem parafii św. Trójcy w Bydgoszczy. (Pierwszym proboszczem był ś. p. ks. prałat Mieczysław Skonieczny). Z tą parafią ks. Kaczmarek związany był do ostatnich swoich dni, choć ze względu na stan zdrowia kilka miesięcy temu przeniesiony został w stan spoczynku.

Po powstaniu diecezji bydgoskiej został jej wikariuszem generalnym.

Był też kapelanem Centrum Pulmonologii, Diecezjalnym Duszpasterzem Służby Zdrowia, Asystentem Kościelnym Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich, członkiem Kolegium Konsultorów i Rady Kapłańskiej, wykładowcą Katechetyki w Wyższym Seminarium Duchownym w Bydgoszczy i Przewodniczącym Wydziału Katechetycznego i Szkół Katolickich w Bydgoszczy.

W zarządzaniu parafią przeprowadził liczne naprawy i remonty, w tym malowanie kościoła i budynków przykościelnych, gruntowny remont organów, zmianę oświetlenia. W ostatnich latach rozpoczął bardzo kosztowne prace związane z termoizolacją obiektów, ogrzewaniem fotowoltaicznym, zabezpieczeniem i renowacją witraży. Otaczał swoją troską wszystkie grupy i stowarzyszenia parafialne.

A miejscem, w którym najczęściej można było go spotkać był konfesjonał. Słowa, z którymi szedł przez kapłańskie życie, brzmiały: „Oto idę, abym spełniał Twoją wolę”.

Niech odpoczywa w pokoju! Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie…

Redakcja