Z Ewangelii na każdy dzień - 5 listopad

Pierwsze czytanie:

 (Flp 2,5-11)
Bracia: Niech was ożywia to dążenie, które było w Chrystusie Jezusie. On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi i w tym, co zewnętrzne, uznany za człowieka. Uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych, i aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.

Psalm:

(Ps 22,26b-27.28-30a.31-32)
REFREN: Będę Cię chwalił w wielkim zgromadzeniu

Wypełnię moje śluby wobec bojących się Boga.
Ubodzy będą jedli i zostaną nasyceni,
będą chwalić Pana ci, którzy Go szukają:
„Serca wasze niech żyją na wieki”.

Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi,
oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie,
bo władza królewska należy do Pana
i On panuje nad narodami.
Jemu oddadzą pokłon wszyscy, co śpią w ziemi.

Potomstwo moje Jemu będzie służyć,
przyszłym pokoleniom o Panu opowie,
a sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, który się narodzi:
„Pan to uczynił”.

Aklamacja (Mt 11,28)
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście utrudzeni i obciążeni, a Ja was pokrzepię.

Ewangelia:

 (Łk 14,15-24)
Gdy Jezus siedział przy stole, jeden ze współbiesiadników rzekł do Niego: „Szczęśliwy ten, kto będzie ucztował w królestwie Bożym”. Jezus mu odpowiedział: „Pewien człowiek wyprawił wielką ucztę i zaprosił wielu. Kiedy nadszedł czas uczty, posłał swego sługę, aby powiedział zaproszonym: "Przyjdźcie, bo już wszystko jest gotowe". Wtedy zaczęli się wszyscy jednomyślnie wymawiać. Pierwszy kazał mu powiedzieć: "Kupiłem pole, muszę wyjść, aby je obejrzeć; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego". Drugi rzekł: "Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego". Jeszcze inny rzekł: "Poślubiłem żonę i dlatego nie mogę przyjść". Sługa powrócił i oznajmił to swemu panu. Wtedy rozgniewany gospodarz nakazał słudze: "Wyjdź co prędzej na ulice i zaułki miasta i wprowadź tu ubogich, ułomnych, niewidomych i chromych". Sługa oznajmił: "Panie, stało się, jak rozkazałeś, a jeszcze jest miejsce". Na to pan rzekł do sługi: "Wyjdź na drogi i między opłotki i zmuszaj do wejścia, aby mój dom był zapełniony. Albowiem powiadani wam: Żaden z owych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Kolejna, pochodząca z tego samego tekstu, perykopa to uważany, za wcześniejszy od samego listu hymn chrystologiczny stanowiący jeden z kilku nowotestamentalnych tekstów odwołujących się do fundamentalnego dla zrozumienia tajemnicy wcielenia Syna Bożego pojęcia teologicznego jakim jest kenoza. Pojęcie to oznaczające dosłownie ‘stać się próżnym’ tłumaczone bywa także jako ‘ogołocenie’. Określa ono będące efektem pokory połączonej z miłością do stworzenia, samoograniczenie się Boga. Z chwilą wcielenia Przedwieczny i równy Ojcu Syn Boży wyrzeka się Swej Boskiej chwały, by poprzez stanie się podobnym do człowieka wynieść go potem, wraz ze Swym zmartwychwstaniem i wniebowstąpieniem, do niemalże Boskiej chwały jaką zbawieni, czyli Ci, którzy Mesjasza w Jego pokorze naśladują, będą dzielić z Chrystusem w raju. Co więcej upodabniając się do starotestamentalnej postaci Sługi Jahwe przyjmuje On na siebie nie tylko cierpienie i poniżenie, ale i haniebną, w oczach świata, śmierć na krzyżu. Tak daleko, bo aż do heroizmu posunięte posłuszeństwo wobec woli Ojca staje się w konsekwencji nie tylko całkowicie niezrozumiałe dla świata, ale też źródłem z jakiego płynie późniejsze wywyższenie Syna Bożego i podstawą oddawanego po wieczność hołdu wszelkiego stworzenia.

Komentarz do psalmu

‘Pan to uczynił’ – te słowa zamykające dzisiejszy psalm to dowód na, że w przekonaniu Izraelitów to Bóg jest Panem świata i historii. Warto tu zauważyć, że podsumowana tymi słowami lista dzieł pańskich nie pochodzi z dziękczynnego hymnu zwycięzcy, a z lamentacji cierpiącego w osamotnieniu Syna Bożego znanej z ewangelicznych opowiadań o Męce Krzyżowej i zaczynającej się od słów: ‘Boże, mój Boże czemuś mnie opuścił?’. Tym bardziej dane nam na dziś wersety postrzegać należy jako dowód absolutnej wiary w moc i miłość Boga każących nawet w najgorszej opresji nie porzucać nadziei na rychłą pomoc i wybawienie. I to właśnie będąca konsekwencją tego całkowitego zawierzenia się Panu interwencja ‘mocy z wysoka’ pozwala cierpiącemu orantowi nie tylko na osobisty tryumf, ale i na głoszenie Chwały Boga przyszłym pokoleniom.

Komentarz do Ewangelii

Powiązanie motywu uczty z Królestwem Bożym jest częste w eschatologii judaistycznej. Skojarzenie to miało zapewne charakter czysto naturalny, jako że człowiek tamtych czasów, mający pod dostatkiem jedzenia i picia, znajdował się zazwyczaj w błogim i radosnym nastroju. Warto jednak zauważyć, że opisana w perykopie sytuacja dotyczy ludzi, którzy wcześniej przyjęli zaproszenie i potwierdzili swoją obecność na zaplanowanej z dużym wyprzedzeniem weselnej zapewne uczcie. Tylko do takich umówionych wcześniej gości w sam dzień uczty jej gospodarz wysyłał swego sługę. W tym przypadku zamiast słów potwierdzenia przynosi on odpowiedzi negatywne. Sformułowane na dodatek na tyle nieudolnie, że nawet w dzisiejszej kulturze bliskowschodniej stanowiłyby one uzasadniony powód do śmiertelnej obrazy. Gniew, oburzenie i dalsze postępowanie gospodarza są więc w pełni uzasadnione. Gospodarz jest tu obrazem Boga, a uczta celebruje zaślubiny Jego Syna. Przypowieść ta w czasach Jezusa stanowiła, więc zapowiedź skierowania ewangelizacji do pogan po jej odrzuceniu przez Żydów. Dla nas, ludzi współczesnych, może ona natomiast stanowić i zachętę do rachunku sumienia nakierowanego na te wszystkie sprawy doczesne, jakie przesłaniają nam życie chrześcijańskie, jak i swoiste memento wobec postępującej dechrystianizacji Europy, prowadzącej do przeniesienia się środka ciężkości Kościoła na inne kontynenty.

Komentarze zostały przygotowany przez Macieja Siekierskiego

źródło: mateusz.pl

  (Mt 11,28)
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście utrudzeni i obciążeni, a Ja was pokrzepię.

Módlmy się.

(Ps 22,26b-27)
Będę Cię chwalił w wielkim zgromadzeniu