Z Ewangelii na każdy dzień – 22 luty

Pierwsze czytanie:

 (1 P 5, 1-4)
Najmilsi: Starszych, którzy są wśród was, proszę ja, również starszy, a przy tym świadek Chrystusowych cierpień oraz uczestnik tej chwały, która ma się objawić: paście stado Boże, które jest przy was, strzegąc go nie pod przymusem, ale z własnej woli, jak Bóg chce; nie ze względu na niegodziwe zyski, ale z oddaniem; i nie jak ci, którzy ciemiężą gminy, ale jako żywe przykłady dla stada. Kiedy zaś objawi się Najwyższy Pasterz, otrzymacie niewiędnący wieniec chwały.

Psalm:

(Ps 23, 1-2a. 2b-3. 4. 5. 6)
REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego

Pan jest moim pasterzem,
niczego mi nie braknie.
Pozwala mi leżeć
na zielonych pastwiskach.

Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach
przez wzgląd na swoją chwałę.

Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,
zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.
Kij Twój i laska pasterska
są moją pociechą.

Stół dla mnie zastawiasz
na oczach mych wrogów. Namaszczasz mi głowę olejkiem,
a kielich mój pełny po brzegi.

Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną
przez wszystkie dni mego życia
i zamieszkam w domu Pana
po najdłuższe czasy.

Aklamacja (Mt 16, 18)
Ty jesteś Piotr - Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą.

Ewangelia:

 (Mt 16, 13-19)
Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?” A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”. Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?” Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Apostoł Piotr wzywa liderów wspólnot do służby w duchu pokory, miłości i odpowiedzialności, przypominając, że władza w Kościele to nie zaszczyt, ale służba. Starsi są powołani do troski o "stado Boże", które należy do Boga, a pasterze są Jego narzędziami. Dziś każdy z nas jest pasterzem, troszcząc się o innych w rodzinie, pracy czy relacjach. Służba powinna wynikać z miłości, a nie z obowiązku czy presji.
Jezus, Dobry Pasterz, daje przykład służby, oddając swoje życie za owce. Prawdziwa służba rodzi się z miłości i radości, a nie z poczucia obowiązku. Piotr podkreśla, że pasterze powinni być przykładem dla innych, prowadząc ich przez swoje życie i świadectwo wiary. Ewangelizacja to przede wszystkim życie zgodne z wartościami Chrystusa.
Posługa w Kościele prowadzi do nagrody – udziału w chwale Chrystusa, a nie ziemskiego uznania. Bóg widzi nasze wysiłki i obdarowuje nas obficie. Naśladowanie Chrystusa w służbie to gotowość do ofiarności i rezygnacji z egoizmu. Nasze życie powinno odzwierciedlać miłość Dobrego Pasterza, gotowość do ofiarowania się dla dobra innych. Czy mamy w sobie tę ufność, że nasza praca na rzecz innych ma wieczne znaczenie?

Komentarz do pierwszego psalmu

Psalm 23 jest pełnym zaufania wyrazem Bożej troski i pokoju. „Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego” – Bóg zapewnia nam wszystko, czego potrzebujemy. Jako Pasterz prowadzi nas do miejsc odpoczynku i ukojenia, dając wewnętrzny pokój w trudnych chwilach. „Ożywia moją duszę” – odnawia nas duchowo, prowadzi ku sprawiedliwości i dobrym wyborom.
„Choćbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę” – w trudnych momentach nie musimy się bać, bo Bóg jest z nami. Jego obecność to nasza siła i pociecha. „Twój kij i Twoja laska są moimi pociechami” – Bóg chroni nas i prowadzi, dając poczucie bezpieczeństwa.
„Przygotowujesz przede mną stół” – Bóg obdarza nas błogosławieństwem i obfitością, nawet w obliczu trudności. „Dobroć i łaska pójdą za mną przez wszystkie dni mego życia”, bo On towarzyszy nam zawsze, obdarzając nas swoją łaską, prowadząc do wiecznego życia w Jego obecności. Psalm ten przypomina, że zaufanie Bogu to źródło pokoju i bezpieczeństwa, które trwa przez całe życie.

Komentarz do Ewangelii

Jezus pyta swoich uczniów: „Za kogo mnie uważacie?” To pytanie nie dotyczy tylko przeszłości, ale jest aktualne dla każdego z nas. Kim dla mnie jest Jezus? To jest pytanie, które wymaga odpowiedzi nie tylko słowami, ale i życiem.
Św. Piotr, odpowiadając, wyznaje wiarę w Jezusa jako Mesjasza, Syna Boga żywego. Jezus chwali tę odpowiedź, podkreślając, że jest ona darem od Boga. Piotr, choć prosty człowiek, staje się fundamentem Kościoła, ponieważ jego wiara jest oparta na objawieniu Bożym.
Jezus mówi: „Ty jesteś Piotr i na tej opoce zbuduję Kościół”. To przypomnienie, że Kościół nie jest dziełem ludzkim, lecz Bożym planem, którego fundamentem jest wiara w Jezusa jako Zbawiciela. Dziś Jezus zaprasza każdego z nas, abyśmy stali się częścią tego Kościoła, budując go na wierze i miłości, na fundamencie słowa Bożego.
Pytanie Jezusa jest wyzwaniem: czy nasza odpowiedź na Jego pytanie o to, kim On dla nas jest, przekształca nasze życie i naszą wiarę w fundament, na którym budujemy nasze relacje, naszą codzienność, naszą misję w świecie?

Komentarze zostały przygotowany przez s. Tomaszę Potrzebowską CSC

źródło: mateusz.pl

  (Mt 16, 18)
Ty jesteś Piotr - Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą.

Módlmy się.

(Ps 23, 1-2a. 2b)
Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego