Ewangelia na każdy dzień (20 września)

Pierwsze czytanie:

 (1 Kor 15, 12-20)
Bracia: Jeżeli głosi się, że Chrystus zmartwychwstał, to dlaczego twierdzą niektórzy spośród was, że nie ma zmartwychwstania? Jeśli nie ma zmartwychwstania, to i Chrystus nie zmartwychwstał. A jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara. Okazuje się bowiem, że byliśmy fałszywymi świadkami Boga, skoro umarli nie zmartwychwstaną, przeciwko Bogu świadczyliśmy, że z martwych wskrzesił Chrystusa. Jeśli umarli nie zmartwychwstają, to i Chrystus nie zmartwychwstał. A jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest wasza wiara i aż dotąd pozostajecie w waszych grzechach. Tak więc i ci, co pomarli w Chrystusie, poszli na zatracenie. Jeżeli tylko w tym życiu w Chrystusie nadzieję pokładamy, jesteśmy bardziej od wszystkich ludzi godni politowania.

Psalm:

(Ps 17 (16), 1bcd. 6-7. 8 i 15)
REFREN: Gdy zmartwychwstanę, będę widział Boga

Rozważ, Panie, moją słuszną sprawę,
usłysz me wołanie,
wysłuchaj modlitwy
moich warg nieobłudnych.

Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz,
nakłoń ku mnie swe ucho, usłysz moje słowo.
Okaż przedziwne miłosierdzie Twoje,
Zbawco tych, którzy się chronią przed wrogiem
pod Twoją prawicę.

Strzeż mnie jak źrenicy oka,
ukryj mnie w cieniu Twych skrzydeł.
A ja w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze,
ze snu powstając, nasycę się Twoim widokiem.

Aklamacja (Mt 11, 25)
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Ewangelia:

 (Łk 8, 1-3)
Jezus wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu oraz kilka kobiet, które zostały uwolnione od złych duchów i od chorób, Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów; Joanna, żona Chuzy, rządcy Heroda; Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały, udzielając ze swego mienia.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

W kolejnym fragmencie Listu do Koryntian Paweł wyjaśnia kwestię związaną ze zmartwychwstaniem wierzących. Dowodzi, że treść orędzia chrześcijańskiego i wiara mają sens jedynie w odniesieniu do zmartwychwstania Chrystusa. Nadzieja zmartwychwstania dla wszystkich wierzących została w sposób symboliczny utrwalona na ikonach w bogatym teologicznie przedstawieniu Zstąpienia do Otchłani. W sztuce bizantyjskiej nosi ono nazwę Anastasis. Centralną postacią obrazu jest Chrystus ubrany w szaty z widocznymi śladami męki na stopach i dłoniach. Pod stopami Zbawiciela przedstawiona jest otchłań, a On sam stoi na skrzyżowanych deskach pozostałych po sforsowaniu bram piekieł, wokół których porozrzucane są symbole zniewolenia: klucze, zamki, łańcuchy, powyginane gwoździe. Chrystus pokazany jest w momencie wyciągania z otchłani Adama i Ewy.
Tradycja o Zstąpieniu do Otchłani nie jest jedynie wizją artystów. Została wyrażona również w tekście Składu Apostolskiego, który mówi o Chrystusie: „umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał, wstąpił na niebiosa”. Troska Boga o wszystkich ludzi zrealizowała się w męce, śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa.

Komentarz do psalmu

Dla psalmisty Bóg jest sędzią, do którego się zwraca z nadzieją „rozważenia sprawy”. Wierzy, że Bóg wysłuchuje uczciwej, autentycznej, płynącej z serca modlitwy. Pokłada nadzieję w Jego zbawczą moc i miłosierdzie.

Komentarz do Ewangelii

Ten krótki fragment Ewangelii Łukasza rzuca światło na sposób działalności Jezusa. Pan Jezus chodził i nauczał o Królestwie Bożym. Cały czas był w drodze. Nie czekał, aż ktoś do Niego przyjdzie. W tych wędrówkach po ziemi palestyńskiej towarzyszyli Mu Apostołowie oraz - co mogło budzić zgorszenie osób postronnych – kobiety. Były wśród nich kobiety znane i majętne, i co warte podkreślenia, nie pełniły roli służących, ale „udzielały ze swego mienia”, co oznacza, że wspierały finansowo działalność Jezusa. Miały tam swoje miejsce i ważną rolę do spełnienia. W późniejszych latach miały swoje naśladowczynie, które wspierały działalność św. Pawła. Współcześnie również rola kobiet w misji ewangelizacyjnej jest niezastąpiona. Już nie tylko mieniem, ale wieloma różnymi umiejętnościami mogą służyć głoszeniu Ewangelii.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot

źródło: mateusz.pl

  (Mt 11, 25)
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Módlmy się.