Ewangelia na każdy dzień (30 czerwiec)

Pierwsze czytanie:

 (Rdz 17, 1. 9-10. 15-22)
Gdy Abram miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, ukazał mu się Pan i rzekł do niego: "Ja jestem Bogiem Wszechmogącym. Służ Mi i bądź nieskazitelny". Potem rzekł Bóg do Abrahama: "Ty zaś, a po tobie twoje potomstwo przez wszystkie pokolenia zachowujcie przymierze ze Mną. Przymierze, które będziecie zachowywali między Mną a wami, czyli twoim przyszłym potomstwem, polega na tym: wszyscy wasi mężczyźni mają być obrzezani". I mówił Bóg do Abrahama: "Żony twej nie będziesz nazywał imieniem Saraj, lecz imię jej będzie Sara. Błogosławiąc jej, dam ci i z niej syna, i będę jej nadal błogosławił, tak że stanie się ona matką ludów i królowie będą jej potomkami". Abraham, upadłszy na twarz, roześmiał się; pomyślał sobie bowiem: "Czyż człowiekowi stuletniemu może się urodzić syn? Albo czy dziewięćdziesięcioletnia Sara może zostać matką?" Rzekł zatem do Boga: "Oby przynajmniej Izmael żył pod Twą opieką!» A Bóg mu na to: "Ależ nie! Żona twoja, Sara, urodzi ci syna, któremu dasz imię Izaak. Z nim też zawrę przymierze, przymierze wieczne z jego potomstwem, które po nim przyjdzie. Co do Izmaela, wysłucham cię: Oto pobłogosławię mu, żeby był płodny, i dam mu niezmiernie liczne potomstwo; on będzie ojcem dwunastu książąt, narodem wielkim go uczynię. Moje zaś przymierze zawrę z Izaakiem, którego urodzi ci Sara za rok o tej porze". Wypowiedziawszy te słowa, Bóg oddalił się od Abrahama.

Psalm:

(Ps 128 (127), 1b-2. 3. 4-5)
REFREN: Szczęśliwy człowiek, który służy Panu

Szczęśliwy człowiek, który służy Panu
i chodzi Jego drogami.
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich,
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.

Małżonka twoja jak płodny szczep winny
w zaciszu twego domu.
Synowie twoi jak oliwne gałązki
dokoła twego stołu.

Tak będzie błogosławiony człowiek,
który służy Panu.
Niech cię z Syjonu Pan błogosławi
i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem
przez wszystkie dni twego życia.

Aklamacja (Mt 8, 17)
Jezus wziął na siebie nasze słabości i dźwigał nasze choroby.

Ewangelia:

 (Mt 8, 1-4)
Gdy Jezus zszedł z góry, postępowały za Nim wielkie tłumy. A oto podszedł trędowaty i upadł przed Nim, mówiąc: "Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić". Jezus wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł: "Chcę, bądź oczyszczony!" I natychmiast został oczyszczony z trądu. Jezus powiedział do niego: "Uważaj, nie mów o tym nikomu, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Tekst jest nam podany fragmentarycznie, zatem musimy pozbierać wszystkie zawarte wątki. Inicjatorem akcji jest Bóg, który ukazał się Abramowi. W pierwszych słowach zapewnił go o swojej wszechmocy: Ja jestem Bogiem wszechmocnym. Następnie wyraził swoje życzenie: Żyj ze Mną w zażyłości (tł. BP) lub też w innym tłumaczeniu: Służ Mi (BT). Zauważmy różnicę w translacji: pierwsze tłumaczenie podkreśla zaproszenie do bardzo bliskiej relacji z Bogiem, do zażyłości, a drugie wskazuje na zadaniowość. Kolejny temat to zawarcie przymierza, zmiana imienia i temat obrzezania. Obrzezanie w starożytności było praktykowane, zatem Abraham nie pyta o szczegóły, zna tę praktykę. Wśród różnych zapowiedzi otrzymanych od Boga, takich jak posiadanie królewskich potomków i trwałości pokolenia, jest też mowa o innej trwałości i jest nią zależność, polegająca na tym, że Bóg ma być Bogiem na wieki dla Abrama i jego potomków. To, na co zwraca naszą uwagę temat przymierza, to trwałości, na której Bogu zależy, którą obiecuje ludziom, ale też oczekuje jej wobec Siebie.

Komentarz do psalmu

Psalm 128 jest bardzo krótki, ma tylko sześć wersów i rozpoczyna się zdaniem: Szczęśliwy każdy, kto boi się Pana. Dlaczego psalmista pochwala lęk przed Bogiem, czy wobec Boga? Dlaczego, w myśl tej translacji, mamy bać się Boga? Jedną z odpowiedzi jest interpretacja tych słów w perspektywie takiej, że mamy mieć w sobie lęk o to, by bać się stracić Pana. Pan, w jęz. greckim Kyrios, jest w znaczeniu kogoś, kto panuje nad kimś. Nie jest to przysłowiowy pan Krzysztof, ale Pan jako władca, który jest Panem nieba i ziemi i panuje nad nimi. W takim znaczeniu zwracamy się do Niego słowami tego psalmu: jesteś moim Panem, panujesz nade mną, a ja Ciebie słucham, lękam się, by Cię nie stracić, by nie zejść z Twoich dróg. Takie podejście współgra z innym tłumaczeniem tego tekstu, które podaje BP: Szczęśliwy, kto oddaje cześć Panu.

Komentarz do Ewangelii

Uzdrowienie trędowatego nastąpiło dlatego, że on zbliżył się do Jezusa. Trędowaty wiedział, że nie wolno mu zbliżać się ludzi zdrowych. Dzięki temu odważnemu gestowi zmienił bieg swojej historii życia. Jak widzimy w tym zdarzeniu, nie zawsze wystarczy spotkanie z Jezusem. Wielu ludzi spotykało się z Nim, ale nie każdy upadał przed Nim na kolana, nie każdy prosił Go o interwencję zmieniającą życie, a trędowaty to zrobił. Wierzył w dobroć Jezusa, przełamał w sobie barierę, którą była jego odrażająca choroba, i zbliżył się do Niego. Nie wymuszał na Jezusie cudu, zostawił decyzję Jezusowi, mówiąc: Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić. W takiej postawie widać gotowość trędowatego na przyjęcie decyzji Jezusa, także takiej, że Jezus będzie chciał, by ten człowiek dalej dźwigał ciężar swojej choroby.

Komentarze zostały przygotowane przez s. dr Karmelę Katarzynę Sługocką OP

źródło: mateusz.pl

 (Mt 8, 17)
Jezus wziął na siebie nasze słabości i dźwigał nasze choroby.

Módlmy się.

  (Mt 8, 1-4)
"Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić"

Red.