Św. Marcin z Tours, biskup - patron dnia (11 listopada)

Marcin urodził się około 316 roku w Panonii na terenie dzisiejszych Węgier. Wychował się w pogańskiej rodzinie, a jego ojciec był trybunem wojskowym. Ciężkie do ustalenia są prawdziwe szczegóły życia Marcina, ze względu na mnogość legend i podań, które powstały przez wieki. Prawdopodbnie uczył się on w Ticinium, a w wieku 15 lat wstąpił do armii. Niewiadome jest, jak długo w niej służył, jednak hagiografiofie zgodnie wspominają o zdarzeniu, które miało miejsce podczas pobytu w armii. Marcin miał oddać połowę swojej opończy żebrakowi pod miastem Amiens. Tej samej nocy ukazał mu się Chrystus odziany w ten płaszcz, mówiący: "To Marcin okrył mnie swoim płaszczem". Wydarzenie to sprawiło, że Marcin opuścił wojsko i przyjął chrzest. Następnie udał się do biskupa Poitiers, św. Hilarego, by zostać jego uczniem. Najpierw został akolitą, potem diakonem, a po pewnym czasie jako pustelnik osiadł na wysepce Gallinaria wraz z uczniami.

W 361 roku Marcin założył pierwszy klasztor w Galii, a po dziesięciu latach wybrano go na biskupa Tours. Dokumenty potwierdzają, że otrzymał sakrę biskupią w 371 roku. Pełniąc tę funkcję, zakładał klasztory, które łączyły prace misyjną z życiem mniszy. Współczesny mu kronikarz Sulpicjusz Sewer przypisywał mu wiele cudów, które Marcin wymodlił oraz wielką liczbe nawróconych pogan.

Zmarł 8 listopada 397 roku w Candes. Pochowano go w Tours. Był pierwszym chrześcijaninem, który otrzymał cześć świętego w Kościele zachodnim, nie będąc męczennikiem. Jest patronem Francji, królewskiego rodu Merowingów, diecezji w Eisenstadt, Mainz, Rotterburga i Amiens; dzieci, hotelarzy, jeźdźców, kawalerii, kapeluszników, kowali, krawców, młynarzy, tkaczy, podróżników, więźniów, właścicieli winnic, żebraków i żołnierzy.

W ikonografii przedstawiany jest w stroju biskupa lub jako żołnierz oddający płaszcz żebrakowi. Jego atrybutami są: dzban, gęś na księdze, gęś u jego stóp, koń, księga, model kościoła, dwa psy lub żebrak u jego stóp.