Św. Ernest, opat i męczennik - patron dnia (27.03)

Wydarzenia 27 Mar 2022 | Redaktor

Świety Ernest, opat i męczennik. domena publiczna. Źródło Wikipedia

Patronem dnia 27 marca jest święty Ernest, opat i męczennik.

Św. Tomasz Becket, biskup i męczennik - patron dnia (29 grudnia)

Wydarzenia Dzisiaj 07:40

Święci Młodziankowie, męczennicy - patron dnia (28 grudnia)

Wydarzenia Wczoraj 07:15

Św. Ernest w Épernay.
Źródło Wikipedia

Niestety nie wiemy o nim zbyt wiele. Święty Ernest, opat i męczennik. pochodził prawdopodobnie ze szlacheckiej rodziny von Steussling.
Był opatem w klasztorze w Zwiefalten (czyt. cwifalten) w Niemczech w latach 1141-46, W 1146 roku złożył urząd, aby wziąć udział w wyprawie krzyżowej do Ziemi Świętej.

Uczestniczył w Wojnie Krzyzowej u boku biskupa Ottona z Freising. Kiedy Turcy zmusili ich oddział do ucieczki, Ernest podczas bitwy
z wojskami otomańskimi został wraz z innymi dostał się do niewoli podczas walk pod Doryleą we Frygii w 1147 roku.

Wzięty do niewoli przez emira króla Presji, został zabrany wraz z
innymi 400 jeńcami do Mekki. TAm zmuszano ich do przejścia na islam, Kiedy odmówił, wtedy poniósł męczeńską śmierć z rąk saracenów, poprzez wyrwanie wnętrzności, które nakręcano na kołowrót.

Według innej wersji głosił on Ewangelię Persom i Arabom.
W Passio, ułożonym na jego cześć pod koniec XII stulecia,
opowiadała, że owe głoszenie Ewangelii, stało sie powodem,
że został on w okrutny sposób zamęczony w Mekce w 1147 roku.

Wcześnie czczono go w Zwiefalten, gdzie obchodzono jego wspomnienie. Jego kult nigdy nie został oficjalnie zaaprobowany.

Kult świętego Ernesta, opata i męczennika, rozwinął się wkrótce po jego śmierci. Co ciekawe, jest to święty, który nie został formalnie kanonizowany w Kościele Katolickim. Jego świętość uznano jednak przez fakt męczeństwa za wiarę.

Inni patroni dnia 27.03:

• Święty Rupert, biskup

Ponadto dziś także w Martyrologium:

W Armagh, w Irlandii - św. Gelazego, biskupa. Nazywał się pierwotnie Gille Mac Liag, ale z czasem imię to uległo latynizacji. Zrazu był mnichem reguły św. Kolumbana. Tam też później został opatem. Św. Malachiasz upatrzył go sobie na następcę. Na stolicę prymasowską wstąpił w roku 1137. Uczestniczył w wielu synodach i gorliwie duszpasterzował. Kraj był wówczas niepokojony napadami Normanów i rozdzierany walkami wewnętrznymi. Gelazy zmarł w roku 1174.

W San Severino, w Marchii - bł. Peregryna, jednego z pierwszych towarzyszy św. Franciszka z Asyżu. Biografowie mówili o nim, że jego postępowanie i rzadkie słowa były zawsze takie, jakby już przebywał w niebiesiech. Gdy pielgrzymował po Ziemi Świętej, muzułmanie byli wzruszeni i nie ważyli się go tknąć. Zmarł około roku 1232.

oraz:

św. Aleksandra, żołnierza, męczennika (+ pocz. IV w.); bł. Franciszka Faà di Bruno, prezbitera i zakonnika (+ 1888); św. Jana, pustelnika (+ 394); świętych męczenników Zanitasa, Łazarza, Marotasa i Narsesa (+ IV w.)

źródło: Brewiarz - Czytelnia i Wikipedia.