Św. Alfons Rodriguez, zakonnik - patron dnia (31 października)

Alfons urodził się 25 lipca 1533 roku w Segowii w Hiszpanii. Jako dziecko przygotowywany był do sakramentów przez bł. Piotra Fabra, towarzysza św. Ignacego Loyoli. Mimo, że w wieku 14 lat przyjęto go do kolegium jezuitów, musiał opuścić je po roku by zając się przedsiębiorstwem jego zmarłego ojca. Poślubił w 1560 roku Marię Suarez, która po 7 latach zmarła, podobnie jak dwójka ich dzieci. Wtedy Alfons chciał podążać za młodzieńczym marzeniem i zostać kapłanem. Sprzedał przedsiębiorstwo i zaczął studia w Walencji. Okazało się jednak, że w wieku 39 lat ma zbyt duże zaległości, dlatego z nich zrezygnował. W 1571 roku do jezuitów wstąpił jako brat zakonny. Odbył nowicjat na Majorce i w Palmas, gdzie został kolejne 36 lat w roli furtiana. Czas przy furcie spędzał na modlitwie, a jego oddanie kontemplacji dało mu dar ekstaz i zachwytów. Prócz modlitw, stale pokutował postem, czuwaniami i biczowaniem ciała. Sumiennie wykonywał polecenia i rozkazy przełożonych.

Do jego furty przychodzili ludzie różnego pochodzenia, jednak Alfons charakteryzował się cierpliwością i doborcią, zawsze rozmawiał życzliwie z interesariuszami. Swoją dobrocią budował przebywających na studiach kleryków, w tym św. Piotra Klawera, późniejszego Apostoła czarnoskórych, z którym serecznie się przyjaźnił.
Alfons zmarł 31 października 1617 roku. Na jego pogrzebie obecny był tłum ludu, a w nim wicekról, biskup, duchowni i zakonnicy. Alfonsa beatyfikował w 1825 roku Leon XII, a kanonizował papież Leon XIII w 1888 roku.