16 września 2025 r., Wtorek Wspomnienie świętych męczennikówKorneliusza, papieża, i Cypriana, biskupa

16 września 2025 r., Wtorek
Wspomnienie świętych męczennikówKorneliusza, papieża, i Cypriana, biskupa
Kolor szat: zielony
Rok C, I
XXIV Tydzień zwykły

1. czytanie: 1 Tm 3, 1-13 Cechy wymagane od biskupów i diakonów

Psalm: Ps 101 (100), 1b-2b. 2c-3b. 5-6 (R.: por. 2c) Zawsze uczciwie będę postępował

Aklamacja: Por. Łk 7, 16

Ewangelia: Łk 7, 11-17 Wskrzeszenie młodzieńca z Nain

1. czytanie

1 Tm 3, 1-13 Cechy wymagane od biskupów i diakonów

Nauka to godna wiary: jeśli ktoś dąży do biskupstwa, pragnie dobrego zadania. Biskup więc powinien być bez zarzutu, mąż jednej żony, trzeźwy, rozsądny, przyzwoity, gościnny, sposobny do nauczania, nieprzebierający miary w piciu wina, nieskłonny do bicia, ale opanowany, niekłótliwy, niechciwy na grosz, dobrze zarządzający własnym domem, z całą godnością trzymający swoje dzieci w uległości. Jeśli ktoś bowiem nie umie stanąć na czele własnego domu, jakżeż będzie się troszczył o Kościół Boży? Nie może to być świeżo ochrzczony, ażeby wbiwszy się w pychę, nie wpadł w diabelskie potępienie. Powinien też mieć dobre świadectwo ze strony tych, którzy są z zewnątrz, ażeby się nie naraził na wzgardę i sidła diabelskie.
Diakonami tak samo powinni być ludzie godni, nieobłudni w mowie, nienadużywający wina, niechciwi brudnego zysku, lecz utrzymujący tajemnicę wiary w czystym sumieniu. I oni niech będą najpierw poddawani próbie, i dopiero wtedy niech spełniają posługę, jeśli są bez zarzutu. Kobiety również - godne, nieskłonne do oczerniania, trzeźwe, wierne we wszystkim. Diakoni niech będą mężami jednej żony, rządzący dobrze dziećmi i własnymi domami. Ci bowiem, skoro dobrze spełnili czynności diakońskie, zdobywają sobie zaszczytny stopień i wielką pewność w wierze, która jest w Chrystusie Jezusie.

Oto Słowo Boże

Psalm

Ps 101 (100), 1b-2b. 2c-3b. 5-6 (R.: por. 2c)

Zawsze uczciwie będę postępował

Będę śpiewał o sprawiedliwości i łasce, *
Tobie chcę śpiewać, o Panie.
Będę szedł drogą nieskalaną, *
kiedyż Ty do mnie przyjdziesz?

Zawsze uczciwie będę postępował

Będę chodził z sercem niewinnym *
wewnątrz swojego domu.
Nie będę zwracał oczu *
ku sprawie niegodziwej.

Zawsze uczciwie będę postępował

Zniszczę każdego, kto skrycie uwłacza bliźniemu, *
pysznych oczu i serca nadętego nie zniosę.
Oczy swe zwracam na wiernych tej ziemi, †
aby ze mną zamieszkać mogli. *
Ten, który kroczy drogą nieskalaną, będzie mi usługiwał.

Zawsze uczciwie będę postępował

Aklamacja

Por. Łk 7, 16

Alleluja, alleluja, alleluja

Wielki prorok powstał między nami
i Bóg nawiedził lud swój.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Łk 7, 11-17 Wskrzeszenie młodzieńca z Nain

Jezus udał się do pewnego miasta, zwanego Nain; a podążali z Nim Jego uczniowie i tłum wielki. Gdy przybliżył się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono umarłego - jedynego syna matki, a ta była wdową. Towarzyszył jej spory tłum z miasta.
Na jej widok Pan zlitował się nad nią i rzekł do niej: «Nie płacz». Potem przystąpił, dotknął się mar - a ci, którzy je nieśli, przystanęli - i rzekł: «Młodzieńcze, tobie mówię, wstań!» A zmarły usiadł i zaczął mówić; i oddał go jego matce.
Wszystkich zaś ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: «Wielki prorok powstał wśród nas, i Bóg nawiedził lud swój». I rozeszła się ta wieść o Nim po całej Judei i po całej okolicznej krainie.

Oto słowo Pańskie