Święty Franciszek z Asyżu - patron dnia (04.10)

Franciszek urodził się w Asyżu w 1181 roku albo – według innych w 1182 roku w rodzinie bogatego handlarza tkanin, Piotra di Bernardo lub Bernardone i jego żony Joanny, zwanej Piką. W akcie chrztu zostało mu dane imię Jan, ale przypuszczalnie od wczesnego dzieciństwa jego ojciec, który często udawał się do Francji w interesach i – jak się wydaje – tam poznał żonę, wolał nazywać go nietypowym wówczas imieniem „Francesco”.

Niewiele wiemy o jego wczesnym dzieciństwie. Być może proboszcz kościoła św. Jerzego nauczał go podstaw pisania  i łaciny. W okresie dwóch lat 1204-1205 umieszcza się jego nawrócenie, które bywa zwykle wiązane z doświadczeniem choroby i rekonwalescencji, naznaczonym pewnym tajemniczym wydarzeniem: wizytą w rozpadającym się kościółku św. Damiana tuż poza murami Asyżu oraz widzeniem, w czasie którego Ukrzyżowany z tego kościoła przemówił do niego.

Od tego czasu zajął się opieką nad ubogimi i trędowatymi, mieszkając najpierw w lasach na Górze Subasio, a potem w dolinie, koło kaplicy Matki Bożej Anielskiej, zwanej „Porcjunkulą”. Właśnie tam w 1208 roku, prawdopodobnie w czasie Mszy świętej poczuł potrzebę ostatecznego wyjścia  „ze świata” i pozbawienia się wszystkiego, by zgodnie z czytanym wówczas tekstem Ewangelii Mateusza, czynić dobro wszędzie, gdzie to możliwe. Wróciwszy do Asyżu, zaczął swoje przepowiadanie, gromadząc wokół siebie grupkę uczniów, w większości dawnych towarzyszy zabaw i biesiad. Stali się oni pierwszymi członkami wolnej fraternitas – osób świeckich oddających się ubóstwu, życiu wspólnemu i miłości. W 1210 roku stowarzyszenie zostało uznane i uprawomocnione głosem papieża Innocentego III, prawdopodobnie również dzięki pośrednictwu kardynała Colonny, któremu Franciszek został zarekomendowany przez biskupa Asyżu.

W 1212 roku została zapoczątkowana również jego gałąź żeńska z Klarą Offreduccio i innymi jej towarzyszkami, które jednak wybrały drogę doświadczenia klauzury, podczas gdy Franciszek, po okresie intensywnego przepowiadania w różnych regionach Półwyspu Apenińskiego, podjął także pielgrzymkę do Santiago de Compostela i Ziemi Świętej.

Franciszek zmarł o zachodzie słońca 3 października 1226 roku żegnany lotem i śpiewem skowronków, ptaków poranka. Został kanonizowany niemal natychmiast, w 1228 roku. Jego relikwie spoczywają w wielkim sanktuarium, które Eliasz i Ugolin postanowili wznieść ku czci tego, którego za życia nie tolerował nawet posiadania skromnego mieszkania. Święty Franciszek, Biedaczyna z Asyżu, jest czczony jako  alter Christus, drugi Chrystus.

 Dzisiaj szczególnie pamiętajmy o papieżu Franciszku w dniu jego imienin.

autor: PJ