Z Ewangelii na każdy dzień – 24 grudzień

Pierwsze czytanie:

(Iz 9, 1-3. 5-6)
Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło. Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują w żniwa, jak się weselą przy podziale łupu. Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu, pręt jego ciemięzcy, jak w dniu porażki Madianitów. Albowiem dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: "Przedziwny doradca, Bóg Mocny, odwieczny ojciec, Książę Pokoju". Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad jego królestwem, które on utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Zazdrosna miłość Pana zastępów tego dokona.

Psalm:

(Ps 96 (95), 1-2a. 2b-3. 11-12. 13)
REFREN: Dziś się narodził Chrystus Pan, Zbawiciel

Śpiewajcie Panu pieśń nową,
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Śpiewajcie Panu,
sławcie Jego imię.

Każdego dnia głoście Jego zbawienie.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów,
rozgłaszajcie Jego cuda
pośród wszystkich ludów.

Niech się radują niebiosa i ziemia weseli,
niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.
Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie,
niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.

Przed obliczem Pana, który już się zbliża,
który już się zbliża, by osądzić ziemię.
on będzie sądził świat sprawiedliwie,
a ludy według swej prawdy.

Drugie czytanie:

(Tt 2, 11-14)
Umiłowany: Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić lud wybrany sobie na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.

Aklamacja
Zwiastuję wam radość wielką, dziś narodził się nam zbawiciel, którym jest Jezus Chrystus.

Ewangelia:

(Łk 2, 1-14)
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym świecie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Podążali więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Powiła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Wtem stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. I rzekł do nich anioł: "Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie". I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: "Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, w których sobie upodobał".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Pan Bóg potrafi przemawiać nie tylko przez słowa, ale również przez wydarzenia i przez osoby. Wybitna popularyzatorka Biblii, prof. Anna Świderków, ujęła to w ten sposób: w Biblii jest sens dosłowny, odnoszący się do czasu powstania tekstu jak i sens odnoszący się do przyszłości. Dzisiejsze czytanie można odnieść do narodzin syna króla Achaba, Ezechiasza (VIII wiek przed Chrystusem), za panowania którego inwazja Asyrii na królestwo Judy w 701 r. przed Chrystusem została cudownie odparta dzięki Boskiej interwencji. Król Ezechiasz był jednym z najlepszych królów Judy: mądry, pobożny, sprawiedliwy, ufający Bogu. Jednakże prorok Izajasz mówi, że panowanie Króla-Dziecięcia będzie trwało wiecznie i że Jego królestwo będzie obejmowało cały świat. Wiemy natomiast, że Ezechiasz zmarł, a później Królestwo Judy upadło. Zatem w swojej głębszej warstwie tekst ten odnosił się do czasów mesjańskich, do Jezusa Chrystusa, w którym tytuły Emmanuela: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju znalazły swoje najpełniejsze spełnienie. Słowa: Na jego barkach spoczęła władza, również spełniły się na naszym Zbawicielu. On bowiem niósł na swoich ramionach Krzyż, z którego króluje w naszych sercach.

Komentarz do psalmu

Czym jest pieśń nowa o którym mówi psalmista? Ojcowie Kościoła interpretowali pieśń nową jako nowe przykazanie miłości, które Chrystus Pan nam dał: Miłujcie się wzajemnie, tak jak Ja was umiłowałem (J 13,34). Stary Testament też miał przykazanie miłości, ale było ono ograniczone do współrodaków, miało różne obwarowania i było jeszcze niedoskonałe, dopuszczało na przykład odwet. Natomiast Nowe Prawo Chrystusa jest doskonałe dzięki przykładowi Zbawiciela i dzięki Duchowi Świętemu, który wyrwał nas spod prawa grzechu i śmierci, jak to ujął Święty Paweł w Liście do Rzymian (Rz 8,2b). Psalm ten mówi również, na czym powinna polega ewangelizacja: na głoszeniu zbawienia Chrystusa każdego dnia, nie podczas jednych rekolekcji, nie podczas jednego kazania, ale dzień za dniem, ciągle. Ta stałość ma znaczenie. Utwór ten mówi o tym, że Pan przyjdzie sądzić ziemię, a śpiewamy go w okresie Bożego Narodzenia. Jak to zrozumieć? Chrystus przyszedł na Ziemię 2000 lat temu, aby osądzić grzech, mianowicie poprzez Ofiarę Krzyża zgładzić wszelki grzech. W dniu Swego Powtórnego Przyjścia osądzi każdego człowieka z miłości, z tego, jak odpowiedział na Ewangelię, ujawniając w pełni tajemnicę jego sumienia.

Komentarz do drugiego czytania

List do Tytusa, choć stosunkowo krótki, zawiera ważne pouczenia. Skierowany jest do ucznia Pawła, który towarzyszył mu w drugiej i trzeciej podróży misyjnej. Z polecenia Apostoła Tytus zostaje na Krecie, gdzie ma za zadanie ustanowić w każdym mieście starszych, czyli prezbiterów, pomocników biskupów. Wspólnota na Krecie, przeżywała poważny kryzys. Pojawiło się wielu fałszywych nauczycieli, którzy szerzyli błędne nauki. Paweł wspiera Tytusa i udziela mu wskazówek, jak prowadzić tamtejszą wspólnotę. Tekst jest pouczeniem skierowanym dziś również do nas. Często słysząc słowa, że mamy się czegoś wyrzec i żyć zgodnie z duchem Ewangelii, raczej nie odnosimy ich do siebie, lecz myślimy o sąsiadce, przełożonym w pracy lub o kimś z naszych bliskich. Według nas to oni powinni się zmienić, a ponadto dostrzec, że my żyjemy właśnie tak, jak nakazuje i oczekuje od nas Bóg. Aby uznać, że to Słowo Boże jest skierowane również do nas, potrzeba pokory i przyznania się, że my również jesteśmy ludźmi, do których Bóg kieruje upomnienie. Nasze życie powinno być zgodne z tym, w co wierzymy. A Jezus? On przychodzi na świat w ubogiej stajni. Doświadcza trudów ziemskiego życia, bierze na siebie nasze grzechy, aby nas odkupić.

Komentarz do Ewangelii

Kto kieruje historią świata? Ludzie? Niezaprzeczalnie mają swój udział. Spis powszechny, opisany przez Ewangelistę Łukasza, został zarządzony przez cesarza Oktawiana Augusta. Miał do tego pełnię władzy. Jednakże autor Ewangelii sugeruje duchowe znaczenie tego wydarzenia. Cesarz rzymski inicjuje wydarzenie po to, aby BOŻY PLAN się wypełnił, aby Król Świata narodził się w Betlejem, zgodnie z zapowiedzią prorocką, aby pasterze na betlejemskich polach usłyszeli Dobrą Nowinę z ust aniołów. Św. Ambroży, biskup Mediolanu z IV wieku, daje piękny komentarz do tego wydarzenia. Oto teraz Chrystus dokonuje spisu, ale chce nie jednego narodu, ale wszystkich ludzi, nalega nie na pieniądze, ale na wiarę, wysyła nie cenzorów z rózgami, ale apostołów z Ewangelią. Ten spis obejmuje również dzieci, czego dowodem jest św. Jan Chrzciciel, cieszący się już w łonie matki z przybycia Mesjasza. Św. Ambroży wyjaśnia, że każdy wiek jest hojny dla Chrystusa. Patrząc zewnętrznie na nasze dzieje, społeczne i indywidualne, wszystko zależy od ludzi. Badając wydarzenia wzrokiem wiary, widzimy, że w historii dokonuje się nieubłagalnie plan zbawienia wyznaczony przez Wszechmogącego Boga, choć często zakrytymi i tajemniczymi sposobami.

Komentarze zostały przygotowany przez s. Elżbietę Zakrzewską i ks. Mateusza Oborzyńskiego

Zwiastuję wam radość wielką, dziś narodził się nam zbawiciel, którym jest Jezus Chrystus.

Módlmy się

(Ps 96 (95), 1-2a)
Dziś się narodził Chrystus Pan, Zbawiciel