Z Ewangelii na każdy dzień – 2 styczeń
fot. pixabay
Dzisiejsze czytanie, psalm i Ewangelia oraz komentarze Bractwa Słowa Bożego na 2 stycznia. (Hbr 1,1-2) Wielokrotnie przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna.
Inne z kategorii
Z Ewangelii na każdy dzień – 4 styczeń
Z Ewangelii na każdy dzień – 3 styczeń
Pierwsze czytanie:
(1 J 2,22-28)
Najmilsi: Któż jest kłamcą, jeśli nie ten, kto zaprzecza, że Jezus jest Mesjaszem? Ten właśnie jest Antychrystem, który nie uznaje Ojca i Syna. Każdy, kto nie uznaje Syna, nie ma też i Ojca, kto zaś uznaje Syna, ten ma i Ojca. Wy zaś zachowujecie w sobie to, co słyszeliście od początku. Jeżeli będzie trwało w was to, co słyszeliście od początku, to i wy będziecie trwać w Synu i w Ojcu. A obietnicą tą, daną przez Niego samego, jest życie wieczne. To wszystko napisałem wam o tych, którzy wprowadzają was w błąd. Co do was to namaszczenie, które otrzymaliście od Niego, trwa w was i nie potrzebujecie pouczenia od nikogo, ponieważ Jego namaszczenie poucza was o wszystkim. Ono jest prawdziwe i nie jest kłamstwem. Toteż trwajcie w Nim tak, jak was nauczył. Teraz właśnie trwajcie w Nim, dzieci, abyśmy, gdy się zjawi, mieli w Nim ufność i w dniu Jego przyjścia nie doznali wstydu.
Psalm:
(Ps 98,1,2-3ab,3cd-4)
REFREN: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.
Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Aklamacja (Hbr 1,1-2)
Wielokrotnie przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna.
Ewangelia:
(J 1,19-28)
Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem: „Kto ty jesteś?” On wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając: „Ja nie jestem Mesjaszem”. Zapytali go: „Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem?” Odrzekł: „Nie jestem”. „Czy ty jesteś prorokiem?” Odparł: „Nie!” Powiedzieli mu więc: „Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas wysłali? Co mówisz sam o sobie?” Odpowiedział: „Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak powiedział prorok Izajasz”. A wysłannicy byli spośród faryzeuszów. I zadawali mu pytania, mówiąc do niego: „Czemu zatem chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?” Jan im tak odpowiedział: „Ja chrzczę wodą. Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie, który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała”. Działo się to w Betanii, po drugiej stronie Jordanu, gdzie Jan udzielał chrztu.
Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:
Komentarz do pierwszego czytania
Święty Jan ponownie przestrzega nas przed fałszywymi prorokami i nauczycielami. Dzisiaj nazywa ich kłamcami i antychrystami. Szerzą oni błędne nauki, które podważają posłannictwo Jezusa. Kwestionują wiarę w Chrystusa jako Mesjasza i Syna Bożego. A niewiara w Syna, jak pisze święty Jan, jest też niewiarą w Ojca. Przed taką nauką są przestrzegani wyznawcy Chrystusa.
Święty Jan znał osobiście Jezusa, był jego umiłowanym uczniem. Jak pisze w prologu swojego listu: „…to wam oznajmiamy….co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce…” (1J1,1).
Świadectwo Jana jest niepodważalne i prawdziwe. On widział Syna Bożego, a przez Niego poznał Ojca, który jest w Niebie. Tę wiedzę głosi i dzieli się z nami. Prawda o Ojcu i Synu stanowi fundament naszej wiary. I każdy, kto mówi inaczej, nie może być uczniem Chrystusa. Dlatego powinniśmy słuchać rad i wskazówek świętego Jana, który przypomina nam o sakramentach, w których dzisiaj obecny jest Jezus.
Chrzest i bierzmowanie, które są namaszczeniem Ducha Świętego, chronią nas od zejścia z drogi w wierze. Działanie Ducha Świętego w tych sakramentach daje nam siłę do trwania przy Jezusie w oczekiwaniu na jego ponowne przyjście.
Komentarz do psalmu
Dzisiejszy psalm jest dziękczynieniem za otrzymane cuda i łaski od Pana, za wszelkie dobro, którym Bóg obdarzył całą ziemię. Objawił się nam w ten sposób jako Bóg dobry i opiekuńczy.
Komentarz do Ewangelii
Jan Chrzciciel to ostatni z proroków Starego Testamentu zapowiadający przyjście Mesjasza.
W dzisiejszej Ewangelii poznajemy Jana Chrzciciela jako tego, który udziela chrztu w rzece Jordan w Betanii. A jest to miejsce na skraju Ziemi Świętej, gdzie zaczyna się pustynia, miejsce odludne, bardzo oddalone od Jerozolimy i innych skupisk ludzkich. I do tego miejsca ściągają tłumy ludzi, aby Jan ich ochrzcił. Nic więc dziwnego, że ciekawiło i zastanawiało to Żydów, kim jest Jan. Dzisiejsze czytanie opisuje nam scenę spotkania i rozmowę Jana Chrzciciela z Żydami.
To właśnie im jako pierwszym Jan przedstawia tajemnicę Bożego Objawienia.
O sobie mówi tylko, że jest „Głosem” zapowiadającym bliskie przyjście Mesjasza, bo w rzeczywistości Mesjasz już jest, już stoi pośród swego ludu, ale się jeszcze nie objawił. Dlatego Żydzi jeszcze go nie znają. Zatem dzisiejsze czytanie jest zapowiedzią rychłego rozpoczęcia działalności Jezusa Chrystusa na ziemi.
Komentarze zostały przygotowany przez Monikę Weselińską
źródło: mateusz.pl
(Hbr 1,1-2)
Wielokrotnie przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna.
Módlmy się.
(Ps 98,1,2-3ab,)
Ziemia ujrzała swego Zbawiciela