Z Ewangelii na każdy dzień – 14 grudzień

Pierwsze czytanie:

 (Syr 48,1-4.9-11)
Powstał Eliasz, prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia. On głód na nich sprowadził, a swoją gorliwością zmniejszył ich liczbę. Słowem Pańskim zamknął niebo, z niego również trzy razy sprowadził ogień. Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda i któż się może pochwalić, że tobie jest równy? Ty, który zostałeś wzięty w skłębionym płomieniu, na wozie o koniach ognistych. O tobie napisano, żeś zachowany na czasy stosowne, by uśmierzyć gniew przed pomstą, by zwrócić serce ojca do syna, i pokolenia Jakuba odnowić. Szczęśliwi, którzy cię widzieli, i ci, którzy w miłości posnęli, albowiem i my na pewno żyć będziemy.

Psalm:

(Ps 80,2aci3b,15-16,18-19)
REFREN: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie

Usłysz, Pasterzu Izraela,
Ty, który zasiadasz nad cherubinami.
Zbudź swą potęgę
i przyjdź nam z pomocą.

Powróć, Boże Zastępów,
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
I chroń to, co zasadziła Twoja prawica,
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

Wyciągnij rękę nad mężem Twojej prawicy,
nad synem człowieczym,
którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie,
daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.

Aklamacja (Łk 3,4.6)
Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego; wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.

Ewangelia:

 (Mt 17,10-13)
Kiedy schodzili z góry, uczniowie zapytali Jezusa: „Czemu uczeni w Piśmie twierdzą, że najpierw musi przyjść Eliasz?” On odparł: „Eliasz istotnie przyjdzie i naprawi wszystko. Lecz powiadam wam: Eliasz już przyszedł, a nie poznali go i postąpili z nim tak, jak chcieli. Tak i Syn Człowieczy będzie od nich cierpiał”. Wtedy uczniowie zrozumieli, że mówił im o Janie Chrzcicielu.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Dzisiejszy urywek z Księgi Mądrości Syracha pochodzi z II w. przed Chrystusem i jest częścią dłuższego fragmentu, w którym autor księgi wygłasza pochwałę dla postaci ze Starego Testamentu.
Eliasz przedstawiony jest z atrybutem ognia. W jego życiu możemy odnaleźć dwa zdarzenia, w których ogień odgrywał znaczącą rolę. Pierwszym z nich jest sprowadzanie ognia z nieba, który pochłonął ofiarę składaną Bogu. To wydarzenie poprzedziły bezskuteczne prośby pogańskich proroków, by ich bóg Baal przyjął ofiarę (por. 1 Krl 18,20nn). Drugim wydarzeniem było wzięcie do nieba Eliasza pośród ognistych rydwanów (por. 2 Krl 2,11). Ogień jest także jednym z obrazów mocy Ducha Świętego. Trzecia Osoba Trójcy Świętej potrafi ogrzać te miejsca, które już są wychłodzone brakiem obecności Bożej. Działanie Ducha Świętego również ma rozpalić człowieka do gorliwego pełnia służby Bożej, podobnie jak Eliasza, który wyznał: „żarliwością zapłonąłem o Pana, Boga Zastępów” (por. 1 Krl 19,14). Duch Święty z jednej strony jest zupełnie nieuchwytny, ale z drugiej jest bardzo blisko nas i zawsze jest przy nas. W życiu codziennym warto prosić Ducha Świętego, by pomagał w rozeznawaniu różnych dylematów oraz by coraz mocniej pociągał do żarliwej relacji z Bogiem.

Komentarz do pierwszego psalmu

Psalm 80 jest przepięknym wołaniem człowieka, który potrzebuje Bożej opieki. Żądanie Bożej pomocy ma bardzo jasną motywację. Jeżeli Bóg jest Stwórcą, to ponosi także odpowiedzialność za to, co stworzył. Obrazuje to winnica, której twórcą jest Bóg. Symbol winnicy jest obecny w wielu miejscach Pisma Świętego. Taki znak mocno przemawiał do Izraelitów, dla których winnica była znakiem hojności, bogactwa i obfitości. Winnicą założoną przez Boga jest sam człowiek. Psalm 80 bardzo klarowanie pokazuje kierunek relacji Boga do człowieka. Chociaż Bóg jest tym, który jest „wysoko i zasiada nad Cherubami”, to „wyciąga rękę” nad człowiekiem i dba o niego.

Komentarz do Ewangelii

Dialog Jezusa z Apostołami rozpoczyna się zaraz po zejściu z góry Tabor, po Jego cudownym przemienieniu się w obecności trzech wybranych Apostołów. Był to dla nich bardzo ważny moment, ponieważ zapowiadał cel misji Jezusa – zmartwychwstanie. Na Górze Przemienienia objawił się także Mojżesz i Eliasz. W osobie Eliasza symbolicznie możemy widzieć wszystkich starotestamentalnych proroków. Zobaczenie proroka wzbudziło w Apostołach ważne pytania o to, czy już żyją w czasach ostatecznych. Jezus przekierowuje ich uwagę z Eliasza na Jana Chrzciciela. To „głos wołającego na pustyni” (por. Mt 3,3) zapowiadał bezpośrednio przyjście Mesjasza. Jednakże został zlekceważony.
Pan Bóg daje nam wiele znaków swojej obecności i często o niej przypomina. Sygnałem, że Bóg chce, abyśmy przypomnieli sobie o Nim, mogą być inni ludzie, wydarzenia, a także własne rozumowanie, które jest kierowane przez Ducha Świętego. Ważne, by tych znaków nie lekceważyć, ale na modlitwie „dopytywać” o nie Jezusa, podobnie jak Apostołowie po wydarzeniu przemienienia.

Komentarze zostały przygotowany przez ks. Jakuba Zinkowa

źródło: mateusz.pl

  (Łk 3,4.6)
Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego; wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.

Módlmy się.