Ewangelia na każdy dzień (20 czerwca)

Pierwsze czytanie:

 (Syr 48, 1-14)
Powstał Eliasz, prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia. On głód na nich sprowadził, a swoją gorliwością zmniejszył ich liczbę. Słowem Pańskim zamknął niebo, z niego również trzy razy sprowadził ogień. Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda i któż się może pochwalić, że do ciebie jest podobny? Ty, który ze śmierci wskrzesiłeś zmarłego i słowem Najwyższego wywiodłeś go z Otchłani. Ty, który strąciłeś królów ku zagładzie, a z łoża – okrytych chwałą. Ty, który na Synaju usłyszałeś naganę i na Horebie wyroki pomsty. Ty, który namaściłeś królów, jako mścicieli, i proroków, następców po sobie. Ty, który zostałeś wzięty w wirze ognia, na wozie zaprzężonym w ogniste rumaki. O tobie napisano w karceniach dotyczących przyszłości, że masz uśmierzyć gniew, zanim zapłonie, by zwrócić serce ojca do syna i pokolenia Jakuba odnowić. Szczęśliwi, którzy cię widzieli, i ci, którzy w miłości posnęli, albowiem i my na pewno żyć będziemy. Gdy wir zakrył Eliasza, Elizeusz został napełniony jego duchem. Za dni swoich nie lękał się żadnego władcy i nikt nie osiągnął nad nim przewagi. Nic nie było zbyt wielkie dla niego, i nawet w grobowym spoczynku ciało jego prorokowało. Za życia czynił cuda, nawet po śmierci jego czyny były przedziwne.

Psalm:

(Ps 97 (96), 1-2. 3-4. 5-6. 7)
REFREN: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu

Pan króluje, wesel się, ziemio,
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego,
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.

Przed Jego obliczem idzie ogień
i dokoła pożera Jego nieprzyjaciół.
Jego błyskawice wszechświat rozświetlają,
a ziemia drży na ten widok.

Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana,
przed obliczem Władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa
i wszystkie ludy widzą Jego chwałę.

Niech zawstydzą się wszyscy,
którzy czczą posągi
i chlubią się bożkami.
Niech wszystkie bóstwa
hołd Mu oddają.

Aklamacja (Rz 8, 15bc)
Otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym wołamy: "Abba, Ojcze".

Ewangelia:

 (Mt 6, 7-15)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Modląc się, nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, zanim jeszcze Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci Twoje imię! Niech przyjdzie Twoje królestwo; niech Twoja wola się spełnia na ziemi, tak jak w niebie. Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego. Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Pierwsze czytanie jest jedną wielką pochwałą proroka Eliasza. Pochwałą tego wszystkiego, co Eliasz zdziałał w czasie swojej ziemskiej posługi. Jednak, słuchając tego czytania, nie można zapomnieć o tym, dzięki komu życie i posługa Eliasza wyglądały w taki, a nie inny sposób. Można powiedzieć, że Autorem tego wszystkiego jest Bóg. Bo to On podarował Eliaszowi życie, On zaprosił Eliasza do podjęcia powołania jako prorok, On dał mu swoje Słowo i moc, aby to powołanie mógł zrealizować. Oczywiście, równie istotny jest fakt, że Eliasz z Panem Bogiem nieustannie współpracował, odpowiadając na Boże wezwania. Tak żyli i żyją dzisiaj ludzie święci - współpracując z Panem Bogiem.
Nasze życie jako chrześcijan może być równie piękne, pełne wielkich dzieł. Jest to możliwe, jednak nie da się tego osiągnąć bez współpracy z Panem Bogiem. Bez otwierania się i przyjmowania: Jego darów, Jego słowa, Jego natchnień. Odpowiadając na nie otwartym sercem i konkretnym czynem miłości, Bóg w nas i przez nas będzie czynił wielkie rzeczy. A takie życie, blisko Boga, będzie jednocześnie znakiem i świadectwem dla innych o tym, że Bóg jest i działa w świecie także dzisiaj.

Komentarz do psalmu

„Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa i wszystkie ludy widzą Jego chwałę”. Chwała Boża – czyli obecność i działanie Boga w świecie. Psalmista zaprasza nas do tego, aby tę chwałę Bożą – po pierwsze widzieć. Dostrzegać, jak Bóg działa w życiu: naszym, innych ludzi. Warto szukać zawsze konkretnych momentów. Ale to nie wszystko. Chodzi o to, aby tej chwały nie zatrzymywać dla siebie, ale tym doświadczeniem obecności i działania Bożego dzielić się z innymi – rozgłaszać to. Dlaczego? Aby inni ludzie mogli dzięki temu usłyszeć o Bogu.

Komentarz do Ewangelii

Jezus uczy swoich uczniów modlitwy. Daje im słowa modlitwy „Ojcze nasz”. Święty Augustyn powiedział, że jest to najdoskonalsza z modlitw. Może dlatego, że jej twórcą jest sam Bóg. Rozpoczyna się od słowa „Ojcze”. To słowo pomaga nam przyjąć właściwą postawę na modlitwie. Bowiem słowa ojciec używa dziecko. Tylko czy my rzeczywiście jesteśmy przed Bogiem jak dzieci? Czy wiemy, że bez naszego Rodzica – Boga Ojca – nie poradzimy sobie? Czy wiemy, że do swojego Ojca w nieba możemy ze wszystkim przyjść? Czy przed naszym Ojcem jesteśmy prawdziwy, czy może chcemy dobrze wypaść?
Modlitwa „Ojcze nasz” kończy się tematem przebaczenia. Dlaczego? Nie prosimy w tej modlitwie o pracę, o pieniądze, o zdrowie, ale prosimy o przebaczenie. Co więcej, ta prośba jest rozwinięta przez Jezusa. Dlaczego przebaczenie? Bo Bóg, który jest naszym Ojcem, nie chce, aby Jego dzieci żyły w nieprzebaczeniu, w niepojednaniu. Tak jak rodzice, którzy mówią do swoich dzieci: „Proszę podać sobie rękę”. Bo żyjąc bez przebaczenia, bardzo trudno być szczęśliwym. Czy mamy świadomość, że pierwszym przebaczającym jest sam Bóg wobec nas? Czy zawsze robimy wszystko, żeby przebaczyć?

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Mateusza Wielgosza

źródło: mateusz.pl

  (Rz 8, 15bc)
Otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym wołamy: "Abba, Ojcze".

Módlmy się.

(Ps 97 (96), 1-2)
Niech sprawiedliwi weselą się w Panu